ODPOWIEDZIALNI ZA SŁOWA - scenariusz zajęć.

Hejt, to pełne nienawiści , pogardy i złości celowe działanie osoby w Internecie. Może przejawiać się nie tylko za pomocą słów, ale także grafiki, memów, gifów oraz filmów. Ostatni głośno na ten temat. Myślę,że warto o tym rozmawiać z dziećmi.  Od najmłodszych lat należy uwrażliwiać i uświadamiać dzieci,że za słowa i czyny są osobiście odpowiedzialne. A treści raz wrzucone do sieci nie giną. Można stracić nad nimi kontrolę i wyrządzić innym krzywdę.
Słowa potrafią ranić, a nawet zabijać.
Słowa również potrafią wzmacniać.
To, czy chcemy zabijać, czy wzmacniać zależy wyłącznie od nas.
Przedstawiam pomysł na zajęcia edukacyjne w edukacji wczesnoszkolnej poruszające ten właśnie problem. Zajęcia te przeprowadziłam w klasie drugiej. Były to kolejne lekcje z zakresu "Bezpieczny Internet" .

Temat: Hejt, czyli o mowie nienawiści w Internecie.

Czas: dwie jednostki lekcyjne 90 minut

Cele główne:

• Kształtowanie oraz promowanie postaw empatycznych.
• Kształcenie wrażliwości i odpowiedzialności za własne słowa.

Cele szczegółowe:

Uczeń:

- wie,że słowa wzbudzają emocje;

- potrafi określić mocje wywołane określonymi słowami, 

- wie,że negatywne słowa ranią, a pozytywne wzmacniają;

- rozumie, że jest odpowiedzialny za swoje słowa;

- wie,że treści raz wrzucone do sieci nie giną i można stracić nad nimi kontrolę.

Metody: drama
Formy : grupowa
Materiały dydaktyczne: kartki, ołówki, kredki, kosz, misa lub inny pojemnik.

Przebieg zajęć:
Uczniowie siedzą w kręgu. Pośrodku leży pojemnik. Prowadzący rozdaje uczniom kartki i ołówki.
1. Wprowadzenie do tematu.
Krótka rozmowa na temat:

• Co to jest Internet i do czego służy? 
• Jakie są jego zalety i jakie zagrożenia? 

2. Zabawa w głuchy telefon?
- wniosek - im więcej osób, tym łatwiej zniekształcić pierwotny komunikat
3. Prowadzący prosi, aby uczniowie na kartkach napisali coś miłego dla drugiej osoby, następnie kartkę wrzucili do pojemnika.
4. Kartki są wymieszane, dzieci losują kolejne kartki. Odczytują i określają uczucia, jakie towarzyszą im przy czytaniu. Są to miłe, pozytywne uczucia. Kartki wracają do pojemnika.
4. Otrzymują kolejne kartki. Tym razem mają napisać coś mądrego, edukacyjnego i wrzucić  do pojemnika.
5. Kiedy uczniowie wypisują swoje kartki, prowadzący wrzuca do pojemnika swoje kartki, jest ich kilka. Są tam wyrazy obraźliwe i nieprzyjemne. Uczniowie tego się nie spodziewają.
6. Na polecenie nauczyciela wyjmują z pojemnika jedną kartkę. Mogą do niej zajrzeć i przeczytać dopiero po usłyszeniu sygnału. Swojego komunikatu nie mogą pokazać nikomu.
7. Z pojemnika wyjmują drugą kartkę.
- kolejno odczytują komunikaty ze swoich kartek. Określają czy są miłe, czy obraźliwe, nazywają emocje, jakie towarzyszyły im przy czytaniu tych komunikatów.
8. Kolejne polecenie, że mogą się pozbyć jednej swojej kartki, mogą ja komuś podarować.

• Spotrzeżenie - w pierwszej kolejności pozbywają się nieprzyjemnych komunikatów. Bez wahania oddają innym.

9. Omówienie ćwiczenia i określanie emocji
-  Siadają w kręgu.
Niektórzy mają po kilka kartek, inni po jednej.
Odczytują komunikaty z kartek. Określają emocje. Kredkami na odwrotnej stonie oznaczają kolorami emocje, jakie wywołały u nich otrzymane komunikaty. Emocje pozytywne - kolor czerwony, emocje negatywne - kolor czarny, obojetne - kolor żółty
- Pytanie prowadzącego do uczniów, którzy otrzymali negatywne komunikaty o towarzyszące im uczucia podczas odczytywania komunikatów pozytywnych i negatywnych :

• Spostrzeżenie- komunikaty pozytywne w dostatecznej ilości nie neutralizują komunikatu negatywnego.

10. Kartki z komunikatami wracają na podłogę. Odwrócone są strona kolorami do góry. Uczniowie znają zatem rodzaj komunikatów zapisanych na kartkach. Nauczyciel prosi, aby wybrali po raz kolejny dowolną kartę.

• Spostrzeżenie - większość skierowała się w kierunku kart z informacją pozytywną, kilka osób wybrało komunikaty negatywne. Tłumaczenie dzieci były różne: że losowało z zamkniętymi oczami, że było ciekawe, co jest napisane na tej kartce, że nie chciało, aby ktoś inny wybrał tę kartę itp...

11. Karty ponownie wróciły na swoje miejsca. Zostały wymieszane. Nauczyciel kolejny raz prosi uczniów o celowe wybranie dowolnej kartki.

• Spostrzeżenie - mimo wszystko kilkoro dzieci wybrało kartki z informacją negatywną.

12. Nauczyciel prosi, aby te kartki przekazać komuś, kogo się bardzo lubi.

• Spostrzeżenie - osoby, które wybrały negatywne komunikaty miały ogromne obiekcje, aby podarować taką informację przyjacielowi. Tłumaczyły,że nie spodziewały się, że to będzie dla przyjaciela. 
• Osoby obdarowane taką informacją , czuły się dotknięte. Nie spodziewały się, że przyjaciel może coś takiego podarować.

13. Podsumowanie lekcji - niezwykle istotna część zajęć. Powinna trwać tyle, ile wymaga sformułowanie jasnych wniosków. Jeśli trzeba przeznaczyć kolejną godzinę, to przeznaczamy.

Uczniowie siedzą w kręgu. Rozmawiają swobodnie na temat z działań podzcas zajęć. Określają emocje , wysuwają swoje spostrzeżenia. Nauczyciel sygnalizuje własne spostrzeżenia i zadaje pytania: Dlaczego tak się właśnie stało? Czego dowiedzieli się o sobie samych?

Wnioski zapisywane są na dużym arkuszu szarego papieru przyczepionego do tablicy, np.

• Słowa potrafią wzmacniać, jeśli są miłe i przyjemne. 
• Słowa ranią nawet, jeśli pochodzą od kogoś, kto nas nie zna i niekoniecznie do nas je kieruje.
• Do sieci internetowej można rzucić wszystko.
• Raz wrzucona rzecz, jest tam na zawsze. Można stracić nad nią kontrolę.
• Jeśli otrzymamy negatywny komunikat, przekazujemy go dalej, najchętniej osobom mniej lubianym. Przemoc rodzi przemoc.
• Nieświadomi możemy krzywdzić również najbliższych.

BĄDŹ ODPOWIEDZIALNY ZA SŁOWA. DOBRO POWRACA I ZŁO POWRACA.