PSYCHOLOGICZNE I PEDAGOGICZNE PODSTAWY PISANIA

Umiejętność pisania, to nie tylko czynność polegająca na kreśleniu znaków graficznych pisma. O tejże umiejętności mówimy wówczas, gdy uczeń rozumie budowę oraz sens pisanych słów i zastanawia się nad ich poprawnością ortograficzną.

Prawidłowy przebieg nauki pisania zależy, między innymi, od następujących czynników: spostrzeganie wzrokowe i słuchowe, dojrzałość procesów myślowych, jak koncentracja uwagi, pamięć, myślenie; sprawność motoryczna, dobrze zorganizowana nauka w szkole oraz atmosfera w domu.

W początkowej fazie nauki pisania ważne jest łączenie bodźców: wzrokowego (widzi), słuchowego (słyszy) akustyczno - kinestetycznego (wymawia i pisze). Jeśli ten proces przebiega prawidłowo, wówczas w umyśle dziecka powstają skojarzenia - wyobrażenia wzrokowo - ruchowe ( widzi , słyszy, wymawia, zapisuje).

Ważną rolę odgrywa słuch i pamięć słuchowa - podstawa analizy i syntezy słuchowo - wzrokowej.

Prawidłowe wymawianie i łączenie głosek, pozwala dziecku zapisać słyszany wyraz ( o zapisie fonetycznym).

Pamięć wzrokowa - niezbędna przy zapisie z uwzględnieniem zasad ortograficznych.